In het Tsjechische Brno werd er vrijdagavond gestreden om de Europese titel Mountainbike Eliminator. Helaas vertegenwoordigd de uiteindelijke 6e plaats niet mijn vorm en de mogelijkheden die er lagen voor een podium plaats.
Wedstrijdverloop EK
Het was gisteren met 35 graden snikheet. Een top inspanning leveren kan dan een uitdaging zijn. Ik kon mijzelf daar goed van afsluiten en ben alleen maar bezig geweest met de wedstrijd en mijn voorbereiding daar toe. Fysiek ben ik nooit eerder zo sterk geweest en mentaal zat het goed.
Kwalificatie: 3e tijd!
Thuis had ik in de voorbereiding naar dit toernooi het parkoers nagebouwd. Qua lengte en hoogtemeters kwam dit sterk overeen en het parkoers en de opeenvolging van intervallen voelde dan ook vertrouwd. Ik reed stabiel en gecontroleerd mijn tijdrit welke uiteindelijk de 3e tijd bleek te zijn. De top 5 zat binnen 2 seconde, daarna werd het gat al gauw 3 a 4 seconde.
De heats
Zoals altijd op een EK (vraag mij niet naar de reden) is het maar één rondje, redelijk kort en ook dit jaar deden we er niet langer dan 1min 36 sec over. Een korte race dus, waarin de start erg belangrijk was. In alle heats startte ik hard en nam ik de koppositie, trok ik vol door op de klim, reed ik de afdaling gecontroleerd en behield ik mijn voorsprong op het rechte stuk naar de finish toe. Op deze manier plaatste ik mij ieder keer als eerste voor zowel de 1/4 als de 1/2 finale.
Valpartij
In de 1/2 finale ging ik wederom als eerste de afdaling in met een kleine voorsprong. Ik wist dat het goed zat, maar sprak mijzelf aan gefocust te blijven en de snelheid vanuit de afdaling mee te nemen het rechte stuk op. Wellicht nam ik hierin iets te veel risico (snelheid), m’n voorband rolde weg over het doffe gras en ik vloog over de kop (met zo’n 35 km/h). Met de koprol die ik maakte plukte ik de fiets uit de lucht sprong ik er in een soepele beweging weer op (nog steeds op plek 1) maar besefte ik niet veel later dat mijn band lek was en m’n ketting er af lag. Weg finale plek…
Kleine finale
Nadat ik de finish van de 1/2 finale passeerde reed ik snel terug naar de bus, stak een nieuw voorwiel en nog geen 5 minuten later stond ik alweer aan de start van de kleine finale. Nog amper het besef wat er een paar minuten geleden was gebeurd en dat de titel niet meer mogelijk was ging het startschot van de kleine finale al (plaats 5-8).
Ik startte wederom hard en pakte de koppositie, maar net voor de klim liet ik iets te veel ruimte aan mijn linkerkant waardoor een Italiaan mij voorbij kwam. Ik was tot achtervolgen aangewezen, maar kon hem in het rechte stuk naar de finish niet meer voorbij komen. Met een 6e plaats sloot ik het Europees Kampioenschap van 2019 af.
Een dag later
De schaafplekken beginnen te genezen en ook het relativeren van de wedstrijd komt op gang. Ik ben trots op de voorbereiding die ik heb gedaan, de trainingsuren en de drive/passie die ik in de weg richting het EK heb gestopt. Het resultaat valt dan misschien tegen, de progressie pakt niemand mij meer af. Ik weet dat ik het niveau aan kan en dat mijn moment gaat komen.
Nu eerst even een paar dagen ontspannen, herstellen en bijkomen. Vervolgens pak ik de training weer op en bereid ik mij voor richting het Wereld Kampioenschap op donderdag 15 Augustus in Waregem (BEL) en de World Cup voor eigen publiek op zondag 18 Augustus in Valkenswaard (NED)!!! – Zie ik jullie daar?!
meer foto’s: Klik hier!