De 2017 doelstelling
In 2016 heb ik veel tijd en energie geïnvesteerd in de ontwikkeling van mijzelf als topsporter. Facetten als Techniek, Tactiek, Mentaal, Psychologisch en Fysiek hebben centraal gestaan en hebben zich ontplooit in een Topsport levensstijl die als basis dient voor alle trainingen en wedstrijden.
Met dit stevige fundament wilde ik in 2017 samen met mijn trainer (Guido Vroemen) en coach (Jos Schlangen) verder bouwen richting de topprestaties op XCE (sprint) gebied.
De terugkeer van de World Cup XCE sloot dan ook perfect aan op mijn doelstelling: Het podium betreden op het hoogste niveau binnen de XCE races. Daarnaast was ik er op gebrand de Nederlandse titel terug in mijn bezit te krijgen.
Tot slot was er ook de topsportomgeving die ik graag wilde continueren en verder wilde uitbreiden om ook de komende jaren met de internationale top mee te kunnen. De bijdrage van het Stappenbelt Specialized Racing Team en mijn persoonlijke sponsoren zijn hierin van grote waarde geweest!
Alvorens we naar de resultaten gaan kijken, een belangrijk aspect van topsport, wil ik jullie eerst meenemen in mijn ontwikkeling als atleet.
Cross Country (XCO)
Start in de sneeuw
Mijn seizoen begon dit jaar al vroeg, eind Januari stond ik met mijn fiets in Zwitserland, tussen besneeuwde bergtoppen en over ski pistes reed ik een meerdaagse wedstrijd. Daar heb ik direct al laten zien dat het rijden van resultaten centraal komt te staan. Iedere dag reed ik maximaal, met het risico dat ik na een aantal dagen mijzelf volledig de vernieling in zou rijden. Maar dat gebeurde niet. Ik was in staat om een balans te vinden tussen aanklampen/hard rijden en dicht genoeg bij mijzelf te blijven om dat beheerst uit te voeren.
In April startte het seizoen dan echt. De eerste periode met name XCO (1,5u) wedstrijden om daarna door te pakken richting de XCE (sprint) kalender.
De eerste XCO races had ik moeite om bij de concurrentie te blijven. Ik was mijzelf er van bewust dat wat in Zwitserland wel lukte, nu niet lukte. Ik was te veel met de concurrentie bezig en te weinig met mijzelf.
Ik trok mijn eigen plan in Beringen. Een internationale XCO wedstrijden op een extreem zwaar parkoers. Als sprint specialist niet direct het parkoers wat mij zou liggen. Toch verbaasde ik daar vriend en vijand. Maar vooral mijzelf. Ik besloot die race vooral mijn eigen wedstrijd te rijden, naar m’n lichaam te luisteren en bij mijzelf te blijven. Ik reed er een dijk van een wedstrijd en finishte in de top 20.
Op het podium!
Het besef dat ik fysiek in staat ben tot het rijden van een goede uitslag in een XCO race ontstond. Ik moest daarbij vooral uitgaan van mijn eigen manier van koersen en de concurrentie slechts als trigger zien. Dat kwam perfect tot uiting in de Nationale XCO wedstrijd in Apeldoorn. Daar ben in continue uitgegaan van mijn eigen kracht, moest daardoor soms een gaatje laten maar sloot iedere keer (op slimme wijze) weer aan bij de kopgroep en finishte uiteindelijk op een 3e plaats!